Włodarzewska KEN II

Scigi

Artykuł z Dziennika Bałtyckiego

Gość

Na dom.gazeta.pl jest parę tekstów na ten temat z ostatnich miesięcy, np. art pod tytułem "Nie będzie kary dla Pirelli Pekao Real Estate", w nim linki do innych. Poszukajcie bo nie mogę wstawić linków. Chociaż nie brzmią zbyt pozytywnie bo developerzy byli górą Sad

Roman

dZISIEJSZA RZEPA
Sztuczki deweloperów
Renata Krupa-Dąbrowska 10-06-2008, ostatnia aktualizacja 10-06-2008 05:25

Nawet akt notarialny nie uratuje klienta przed szantażem nieuczciwych deweloperów. Chcesz odebrać mieszkanie? Zapłać więcej. Chcesz odebrać dom? Zrzeknij się wszelkich roszczeń
autor zdjęcia: Jerzy Dudek
źródło: Fotorzepa
+zobacz więcej

* Mieszkania bez alternatywy
* Umowy mieszkaniowe z nowymi kruczkami

Wiele osób odbiera właśnie od deweloperów mieszkania, na które umowy podpisywały rok – dwa lata temu. W okresie boomu, trwającego w 2006 i 2007 roku, najwięksi deweloperzy potrafili sprzedać kwartalnie nawet 500 – 600 lokali.

Szkopuł w tym, że dopiero teraz widać ciemną stronę tej hossy – wielu przedsiębiorców budujących mieszkania nie dotrzymuje warunków zawartych umów. Okazuje się, że kłopoty mają nawet ci, którzy umowy przedwstępne zawarli w najbezpieczniejszej formie aktu notarialnego. Miało im to gwarantować stałą cenę, bez jakichkolwiek podwyżek. Wyszło inaczej.

30 postępowań przeciwko deweloperom prowadzi Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

– Taką umowę podpisaliśmy z TBS Budostal 3 w Krakowie, od którego kupiliśmy 55-metrowe mieszkanie – mówi nasza czytelniczka Agnieszka Nowak. – Po wybudowaniu lokali zażądano od nas wyższej ceny: ok. 800 zł za każdy metr kwadratowy, uzasadniając to wzrostem cen materiałów budowlanych. Sprawę oddaliśmy do sądu. Podobny problem ma 50 innych rodzin.

Wzrost liczby skarg związanych z niedotrzymywaniem warunków umów przez deweloperów dostrzegają także rzecznicy konsumentów. Zgłasza się do nich coraz więcej kupujących, wobec których deweloperzy stosują swoisty szantaż.

– Prowadziłam sprawę klienta J.W. Construction, który usłyszał od dewelopera, iż podpisze z nim akt notarialny pod warunkiem, że ten zrzeknie się wszelkich roszczeń w stosunku do firmy, m.in. odszkodowań i kar umownych – mówi Małgorzata Rothert, miejski rzecznik konsumentów w Warszawie. – To niejedyny przypadek, gdy po naszej interwencji deweloperzy wycofywali się z takich żądań.

Okazuje się też, że wygląd wielu oddawanych inwestycji i standard ich wykończenia ma się nijak do reklam i warunków umów. Dotyczy to np. szczecińskiego osiedla Park Magnolia, które, zamiast rajem z magnoliami, okazało się betonową pustynią. Wiele osób wycofało się więc z zawartych umów, a deweloper próbuje zastąpić magnolie... rododendronami.

mz

Roman

Deweloperzy zawyżają powierzchnię mieszkań
12:46 27.05.2008

Deweloperzy wprowadzają konsumentów w błąd stosując w umowach zapis o polskiej normie, która już nie obowiązuje i nie może być stosowana do pomiaru powierzchni nowo budowanych lokali

W nawiązaniu do artykułu red. Renaty Krupy-Dąbrowskiej, który ukazał się 19 stycznia 2008 r. „Warto zmierzyć kupowane mieszkanie” oraz artykułu red. Michała Kosiarskiego z 24 kwietnia 2008 r., „Są obawy, że kodeks dobrych praktyk deweloperów narusza prawa konsumentów” chciałbym dodać, że deweloperzy wprowadzają w błąd konsumentów poprzez stosowanie w umowach zapisu, że „powierzchnia użytkowa lokalu jest określona na podstawie polskiej normy PN-70/B-2365 „Powierzchnie budynków. Podział, określenia i zasady obmiaru”.

Taki zapis narzuca przykładowo Dom Development SA. W żaden sposób nie informuje on konsumentów o konsekwencjach stosowania normy PN-70/B-2365 do pomiaru powierzchni budowanych lokali. Polskie normy nie są powszechnie dostępne, są skomplikowane i zawierają wiele sformułowań technicznych. Konsumenci nie wiedzą o tym, że zgodnie z tą normą – jak twierdzi Dom Development SA – „do pomiaru liniowego uzyskanego pomiędzy dwoma pokrytymi tynkiem ścianami do uzyskanego wymiaru w świetle tynków należy doliczyć 4 cm i tylko taką wartość przyjąć do obliczeń” (takie wyjaśnienie uzyskałem od Dom Development po przedstawieniu wyniku pomiaru geodezyjnego).

Oznacza to, że przeprowadzany jest pomiar rzeczywistej powierzchni, po czym do wyników owego pomiaru dolicza się po 2 cm na grubość każdej z warstw ścian. W konsekwencji Dom Development SA, zobowiązując się do wybudowania lokalu o określonej powierzchni, zgodnie ze stosowanym wzorcem umownym, przyznaje sobie prawo do dodawania do rzeczywistej powierzchni wybudowanego lokalu fragmentu ścian!

Tym sposobem buduje mniejsze lokale niż określone w umowach z konsumentami, ale po owym dodaniu „po 2 cm na grubość każdej ze ścian” uznaje lokal za zgodny z umową.

Konsumenci nie zdają sobie sprawy, że norma PN-70/B-2365 już nie obowiązuje i nie może być stosowana do pomiaru powierzchni nowo budowanych lokali. Podział, określenie i zasady obmiaru zostały ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny 30 czerwca 1970 r. Obowiązywała od 1 stycznia 1971 r., do czasu wejścia w życie normy PN- ISO-9836: 1997.

Potwierdza to w szczególności fakt, że na mocy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 4 marca 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych polskich norm (DzU z 1999 r. nr 22, poz. 209) w zamieszczonym wykazie polskich norm do obowiązkowego stosowania znajduje się wyłącznie norma PN-ISO 9836:1997.

Warto również zwrócić uwagę, że w art. 2 ust. 2 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (tekst jednolity DzU z 2005 r. nr 31, poz. 266 ze zm.) ustawodawca określił podstawowe zasady pomiaru powierzchni użytkowej lokalu, zastrzegając, iż „pozostałe zasady obliczania powierzchni należy przyjmować zgodnie z Polską Normą odpowiednią do określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych w budownictwie”. Różnica między rzeczywistą powierzchnią lokalu a powierzchnią lokalu obliczoną z zastosowaniem normy PN-70/B-2365 sięga nawet kilku procent. Konsument nie tylko dokonuje zapłaty za nieistniejącą powierzchnię lokalu. Ta fikcyjna powierzchnia stanowi również później podstawę do naliczania różnego rodzaju opłat i podatków – opłat czynszowych, opłaty za użytkowanie wieczyste, podatku od nieruchomości, a w przyszłości także podatku katastralnego.

Stanisław Babik, Warszawa

Źródło : Rzeczpospolita